OVER MIJ

Ik ben Eugenie de Ruiter (1968), getrouwd en moeder van drie kanjers van zonen. Ik heb bedrijfskunde gestudeerd aan de Hogeschool in Enschede en heb daarna gewerkt als productmanager bij een groot concern. In 1995 ben ik betrokken geraakt bij een ongeval waarvan ik na herstel nog jaren pijn gehad heb. Uiteindelijk was de pijn zo aanwezig in mijn dagelijkse leven dat normaal functioneren er niet meer inzat. Alles aan mijn rechterzijde deed pijn. De kramp in mijn rechterkant van mijn nek was zo sterk dat mijn hoofd scheef trok en me gekmakende hoofdpijn bezorgde. Mijn arm voelde rechts zo stijf en pijnlijk dat ik er het liefste niet zoveel mee deed. Het leek of er continu een mes onder mijn schouder stak waardoor slapen ook best een opgave was. Bovendien voelde mijn rechterbeen vreemd. Groot, stijf en op sommige plaatsen extreem pijnlijk.

Ik kon op een gegeven moment een pagina van de krant niet meer met mijn rechterhand omdraaien, zat scheef op een stoel omdat mijn rechterbil de aanraking met een stoel niet kon verdragen. Een handtasje dragen was al een enorme uitdaging, laat staan boodschappen doen. Na tien minuten lopen had ik zo’n pijn in mijn rechterbeen dat deze alleen met veel wilskracht een regelmatige stap kon maken.
Volgens de artsen waren haarscheurtjes in mijn rug (veroorzaakt door een torsie tijdens het ongeluk) de oorzaak van alle ellende en was er geen kans op herstel. De neuroloog en de pijnpoli adviseerden me om met corticosteroïde spuiten bepaalde zenuwen uit te schakelen zodat de dagen niet enkel in het teken van de pijn zouden staan. Deze behandeling gaf een paar weken verlichting, maar als het uitgewerkt was begon alles weer van voor af aan. Ik was op een gegeven moment echt ten einde raad. Het idee dat dit de rest van mijn leven bij me zou horen maakte me radeloos.

Gelukkig kwam ik op een geven moment terecht bij revalidatiekliniek Heliomare. Daar vertelden ze me dat ze werkten met een nieuwe methode die erop gericht was de pijn blijvend te verminderen. Ze vertelden dat de scheurtjes in mijn rug niet de oorzaak waren van de pijnsensaties die ik voelde. Ik wist niet wat ik hoorde. Heliomare is begonnen om me, volgens de nieuwste inzichten in de medische wereld, de werking van het centrale zenuwstelsel en de werking van pijn uit te leggen. Ook hebben ze uitgelegd hoe belangrijk je hersenen hier in zijn en dat er een pijngeheugen is. Pijn is voor een groot deel een fysiologisch proces, gewoon biologie dus, maar waar je brein een belangrijke rol in speelt.

Ik volgde een intensief revalidatieprogramma voor een aantal maanden en na ruim vijftien jaar pijn had ik in drie maanden tijd ineens weer een normaal gevoel in mijn rechterarm en hand. Een half jaar later ook in mijn rechterbeen en voet. Mijn wekelijkse hoofdpijn verdween en komt nu nog slechts sporadisch voor. Ik ben samen met behandelaars intensief aan de slag gegaan en heb door synapsoefeningen nieuwe verbindingen gemaakt in mijn hersenen. Deze resulteren erin dat de situaties die mijn hersenen vroeger als onveilig labelden nu niet meer onveilig zijn en ik dus geen pijn meer voel. De overtuiging van Heliomare is dat als je op zoek gaat naar de onveiligheid op welk gebied dan ook, je bij de oplossing uitkomt. Onveilige situaties moeten met therapie (ergo/fysio/psycholoog) veilig gemaakt worden. Ik was na ontslag bij de kliniek niet pijnvrij maar ik heb een huttentocht gelopen in Oostenrijk, ik kon weer gewoon een avondje op de bank televisie kijken en tilde tassen en zelfs kratten alsof het niets was. Ik had het geluk dat ik één van de driehonderd mensen was die bij Heliomare mee mocht doen aan het revalidatieprogramma. Niet om te leren leven met pijn zoals bij andere revalidatieklinieken maar om te leren hoe de pijn te verminderen. Nu geef ik de opgedane kennis en ervaring door aan andere pijnpatiënten.

Ik heb na mijn revalidatie met succes een NOBC gecertificeerde coachopleiding afgerond die me tools geeft om de kennis die ik heb opgedaan te gebruiken bij mensen die nog in hun revalidatieperiode zitten. De verbondenheid die ik voel met pijnpatiënten is groot en ik vind het prettig om de kennis die ik heb te delen met mensen die nog een weg te gaan hebben. Niemand verdient pijn. Iedereen heeft het recht om de inzichten die ik kreeg ook te ervaren.
De pijn verminderen moet je zelf doen. Het kost tijd, energie, overtuigingskracht en zelfreflectie. Ik zal er alles aan doen om je in dit proces te steunen. Ik heb een methode ontwikkeld die je op een overzichtelijke manier laat kijken naar je pijn. Het op deze manier visueel maken van de situatie in één plaatje maakt het voor de patiënt overzichtelijk en behapbaar. Pijn kan een heel overweldigend gevoel geven dat je machteloos maakt. Door een patiënt een tool te geven om de bestaande problemen inzichtelijk te krijgen vergroot je het gevoel van controle. Uit eigen ervaring weet ik dat met name het terugkrijgen van de regie hoog op het wensenlijstje staat van een patiënt.

Inmiddels werk ik naast mijn praktijk ook bij Heliomare met chronische pijnpatiënten en zie bij ieder contact dat onveiligheid (in de meest brede zin van het woord) leidt tot pijn. Ik spreek wekelijks met mensen die dezelfde ervaringen hebben als ik. Mensen die na jaren klachten te hebben gehad significante pijnvermindering ervaren. Mensen die na een lange periode van dagelijkse pijn ineens weer de zon zien schijnen. Mensen die snappen hoe het pijnsysteem werkt en hebben geleerd om aan de pijnknoppen te draaien.

Denk je dat mijn inzichten je kunnen helpen, neem dan contact op voor het maken van een vrijblijvend kennismakingsgesprek zodat we samen de mogelijkheden kunnen bespreken.